سیاسی - فرهنگی ترین میدان ایران در سیطره تبلیغی یک شرکت+عکس

وقتی تب مدرک گرایی، با تبلیغات بالا می گیرد و میادین فرهنگی جولانگاه شرکتهای سود جو می شود، طبیعی است که سیاسی-فرهنگی ترین میدان ایران تحت سیطره تبلیغی یک شرکت واقع می شود. مشرق؛ میدان انقلاب در تهران، میدان انقلاب اسلامی است و هر قدمش یاداور روزهای به یاد ماندنی انقلاب اسلامی، میدان انقلاب صاحب حال و هوایی است که از نفس انقلابیون، گرم و از خون شهدایش رنگ گرفته و حالا هم هنوز بعد از چند دهه، از پس فضای خیابان انقلاب اسلامی صدای الله اکبر مجاهدان آنروز به گوش می رسد.
میدان انقلاب هویتش را از انقلاب اسلامی می گیرد، اما معماری و طراحی شهری آن چیز دیگری می گوید.
میدان انقلاب اسلامی کارکرد فرهنگی در شهر دارد و در سند طرح جامع شهری تهران نیز به خاطر وجود دانشگاه تهران و کتاب فروشی های گسترده در این محور، به عنوان قطب علمی فرهنگی شهر تعریف شده و این امر نیز بخشی از هویت این محور را می سازد، حتی خبرنگاران برای تهیه بسیاری از گزارش های فرهنگی و نسبتا پیچیده از سطح شهر؛ محور انقلاب را بهترین محل برای تهیه گزارش ها می دانند، چراکه اینجا اکنون محل تردد قشر تحصیل کرده جامعه است.
چیزی که همواره در محیط فرهنگی مانند یک قارچ سمی رشد کرده و محیط فرهنگ را به محاق می برد؛ بازی دادن فرهنگ با اقتصاد است که در این بازی، فرهنگ بازنده همیشگی است؛ این امر برای کشور ایران به عنوان کشوری فرهنگ پایه، یک اصل است و مسئولین شهری تهران، با نادیده گرفتن آن، هویت فرهنگی میدان انقلاب و قطب علمی-فرهنگی کشور را به اِزای مبالغی (که اصلا مقدارش مهم نیست)، به شرکتی که با وجود تولید کتاب، اصلا کارکرد فرهنگی ندارد، فروخته اند. چرا که تبلیغات بی سابقه این شرکت، فضای اصلی میدان را محاصره کرده و تحت سیطره خود درآورده است.
اینجا یک گاف فرهنگی رخ داده است و شرکتی توانسته با پول، تمامی نمای ساختمان 5طبقه مشرف به میدان انقلاب را به صورت یکپارچه به تابلوی تبلیغاتی خود بدل کند و مسئولین شهری نیز به خاطر پول به این امر مجوز داده اند.

ساختمان مشخص شده در تصویر، همان ساختمانیست که کاملا به یک برد تبلیغاتی تبدیل شد.

شرکت های سودجو رگ خواب عده ای را در تب مدرک گرایی یافته اند تا با تبلیغات گسترده و افزایش این تب، نقبی به جیب مردم بزنند. فضای فرهنگی امروز کشور، بیش از پیش بر سبیل بورژوازی می تازد؛ و سودای طمع مسئولان شهری، تبلیغاتِ محور انقلاب را به سوداگرانی چون شرکت های کنکوری سپرده و اگر به همین منوال پیش رویم؛ منتظر باشید که بورژواها و سوداگران سودجو، نام خیابان انقلاب اسلامی را هم بخرند و در ازای پول، نام میدان انقلاب اسلامی را به نامی چون قلم چی، جو کار، مدرسان شریف، و... تغییر دهند.

اقدامی که از سوی مسئولین شهری تهران(شهرداری) باید صورت می گرفت، طراحی شهری این میدان و محور براساس هویت علمی فرهنگی و هویت تاریخی آن به عنوان بستر انقلاب اسلامی ایران است؛ که البته مغفول مانده است.

نکته دیگر این است که حتی اگر برای ساماندهی و بهبود طراحی شهری محور علمی فرهنگی انقلاب، اقدامی صورت نمی گیرد، حداقل اقدام لازم، حفظ وضع موجودِ بافت تاریخی آن است. به هرحال هر پدیده ای که بیش از پنجاه سال قدمت داشته باشد، جزئی از میراث فرهنگی کشور محسوب می شود. و محور انقلاب اسلامی، از ساختمان های دانشگاه تهرانش تا لبه های وارطانی ساختمان های دو نبشش، همگی از حیث تاریخی واجد ارزش است که برخی از ساختمانهای این محور بدون عنایت شهرداران در حال تخریب است.



از سوی دیگر نماد جدیدی که در وسط میدان به کار رفته ما را به یاد هیچ چیزی از انقلاب نمی اندازد و همان نماد قبلی در وسط میدان، خاطره انگیزتر بود؛ به هر حال بود امید کسان به خیر کسان...



میدان انقلاب اسلامی-تجمع تاریخی نهم دی

اغراق و مبالغه در تبلیغات مزبور بهانه ای شد تا این جمله را یاد آور شویم و بابت آن مطالبات مردمان شهر را از شهرداران، متذکر شویم:
می گویند "شرفُ المکانِ بالمَکین"، اعتبار مکان ها به انسانهایی است که در آن زیسته اند؛ و از این باب، کوچه کوچه و قدم به قدم خیابان انقلاب اسلامی گواه صبر و بصیرت مردمان این دیار است. پس معماری و شهرسازی این مکان نیز باید لایق و متناسب مکین و انسانهای آن باشد.

مسئولین فرهنگی و شهرداران این شهر باید به گوش خود فرو کنند؛ محور انقلاب میعاد گاه هر ساله انسان انقلابی ایرانی است و حاصل صبر و بصیرت او در روزهای بزرگی چون نهم دی؛ و بهمن ماه هرسال، بیداری اسلامی در یکساله اخیر است. معماری این کوچه ها هم باید مبین و تصدیق کننده حضور تاریخی این مردم و صبر و بصیرتشان باشد. ولاغیر !