فرمانده کل قوا : بسیج خط شکن در روزهای سخت به کار ملت می آید
رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار هزاران نفر از بسیجیان سراسر کشور به تبیین نقش بسیج در تفکر راهبردی انقلاب اسلامی پرداختند.
متن کامل فرمایشات ایشان به این شرح است ؛
بسم اللّه الرّحمن الرّحیم
الحمد
للّه ربّ العالمین و الصّلاه و السّلام علی سیّدنا و نبیّنا ابی القاسم
المصطفی محمّد و علی آله الأطیبین الأطهرین المنتجبین الهداه المهدیّین
المعصومین سیّما بقیّه اللّه فی الأرضین
الحمد للّه الّذی جعلنا من المتمسّکین بولایه علیّ امیرالمؤمنین و الائمّه المعصومین الطّاهرین
عید سعید غدیر را به همه شما عزیزانی که در این محضر عظیم و باشکوه شرکت
کرده اید و به همه بسیجیان مخلص در سرتاسر کشور و به همه کسانی که در
سراسر گیتی خود را متعهد به اسلام و حاکمیت اسلام میدانند و به همه کسانی
که به نام مبارک علی بن ابی طالب احترام می گذارند، تبریک عرض می کنم.
عید غدیر اگرچه شاخص فرقه امامیه شیعه است، ولی در واقع با مفهوم و محتوا
و مضمون گسترده ای که این حادثه دارد، این عید متعلق به همه مسلمانان،
بلکه با توضیحی که عرض خواهم کرد، متعلق به همه کسانی است که برای بهروزی
انسان دل میسوزانند.
ما شیعیان این اعتقاد راسخ را که متکی به دلیل
متقن و غیر قابل تردید است، درباره امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (علیه
السّلام) داریم. این حدیث متواتر - یعنی حدیث روز غدیر - را که همه محدثین
بزرگ اسلام، از شیعه و سنی نقل کرده اند، مستند این عقیده متقن می دانیم.
پیغمبر اکرم در یک روز گرم و در یک نقطه حساس، در مقابل چشم مردم، علی بن
ابی طالب (علیه الصّلاه و السّلام) را به عنوان امام مسلمین پس از خود و
ولی امر امور اسلام معین کرد و به مردم معرفی کرد؛ «من کنت مولاه فهذا
علیّ مولاه».(1)
این عطف به آیات متعددی است که ولایت پیغمبر از سوی خدای متعال تثبیت شده است؛ «انّما ولیّکم اللّه و رسوله»(2) و آیات متعدد دیگر. میفرماید: آن کسی که من ولی او هستم، این علی ولی اوست. هر معنائی که ولایت در مورد پیغمبر دارد، همان معنا در مورد امیرالمؤمنین با این نصب پیغمبر و معرفی پیغمبر محقق است. این یک دلیل محکم و مستند غیر قابل تردید است. در این خصوص، بزرگان بحث کرده اند. لازم نیست وارد بحثهای اعتقادی بشویم؛ این مسلّم است.
علی بن ابی طالب را آن روز همه مردم از نزدیک
آزموده بودند؛ کسی نبود که نسبت به این نصب امیرالمؤمنین دچار تردید شود.
روشن بود که این مرد فداکار مخلص دارای مرتبه عالی ایمان و تقوا، شایسته
یک چنین حرکتی از سوی پیغمبر اکرم و در واقع از سوی خدای متعال است. نصب
امیرالمؤمنین، نصب نبوی نبود؛ نصب الهی بود؛ این شأن پروردگار بود که
پیغمبر این را به مردم مؤمن ابلاغ کرد.
امیرالمؤمنین آن روزی که به
همراه پیغمبر وارد مدینه شد، یک جوان بیست و دو سه ساله بود. جوانهای بیست
و دو سه ساله امروز رفتار خود را مقایسه کنند با آنچه که آن جوان ممتاز در
طول تاریخ بشریت از خود بروز داد. همین جوان بود که ستاره و قهرمان جنگ
بدر شد؛ همین جوان بود که در جنگ احد آنچنان درخشید که همه مسلمانها به
عظمت کار او وقوف پیدا کردند؛ همین جوان بود که در امتحانهای گوناگون، در
غزوات پیغمبر، در ایستادگی در برابر فشار جبهه کفر و استکبار آن روز در
کنار پیغمبر ایستاد؛ همین جوان بود که به دنیا تعلق خاطر پیدا نکرد. آن
روزی که پیغمبر اکرم او را-که در عین حال جوان بود - نصب میکرد، این جوان
در چشم مسلمانان عظمتی داشت که این عظمت برای کسی قابل انکار نبود. هیچ کس
هم این را انکار نکرده است؛ نه در آن زمان، و نه در زمانهای بعد.
ماجرای غدیر فقط نصب یک جانشین برای پیغمبر نبود. غدیر دو جنبه دارد: یکی
جنبه نصب جانشین است. جنبه دیگر قضیه، توجه دادن به مسئله امامت است؛
امامت با همان معنائی که همه مسلمین از این کلمه و از این عنوان می
فهمیدند. امامت یعنی پیشوایی انسانها، پیشوایی جامعه در امر دین و دنیا؛
این یکی از مسائل اصلی در طول تاریخ طولانی بشر بوده است. مسئله امامت، یک
مسئله مخصوص مسلمانها یا مخصوص شیعیان نیست. امامت یعنی یک فردی، یک گروهی
بر یک جامعه ای حکمرانی می کنند و جهت حرکت آنها را در امر دنیا و در امر
معنویت و آخرت مشخص می کنند. این یک مسئله همگانی است برای همه جوامع بشری.
خوب، این امام دو جور می تواند باشد: یک امامی است که خدای متعال در قرآن
می فرماید: «و جعلنا هم ائمّه یهدون بأمرنا و اوحینا الیهم فعل الخیرات و
اقام الصّلوه و ایتاء الزّکوه و کانوا لنا عابدین».(3) این امامتی است که
به امر پروردگار، مردم را هدایت میکند؛ مردم را از خطرها، از سقوطگاه ها،
از لغزشگاه ها عبور می دهد؛ آنها را به سرمنزل مقصود و مطلوب از حیات
دنیوی انسان - که خداوند این حیات را به انسان داده، برای رسیدن به آن
مقصود - می رساند و به آن سمت هدایت می کند. این یک جور امام است که مصداق
آن، انبیاء الهی اند؛ مصداق آن، پیغمبر اکرم است که امام باقر (علیه
الصّلاه و السّلام) در منا مردم را جمع کرد و فرمود: «انّ رسول اللّه کان
هو الامام». اولین امام، خود پیغمبر است. پیغمبران الهی، اوصیاء پیغمبران،
برگزیده ترین انسانها، از این دسته امامهای نوع اولند؛ که اینها کارشان
هدایت است، از سوی خدای متعال رهنمائی می شوند، این رهنمائی را به مردم
منتقل می کنند: «و اوحینا الیهم فعل الخیرات»؛ کارشان کار نیک است،»و اقام
الصّلوه »؛ نماز را برپا میدارند - که نماز رمز ارتباط و اتصال انسان به
خداست - «و کانوا لنا عابدین»؛ بنده خدا هستند، مانند همه انسانها که
بندگان خدا هستند. عزت دنیوی آنها کمترین آسیبی به بندگی خدا در وجود آنها
و در دل آنها نمی زند. این یک دسته.
یک دسته دیگر: «و جعلنا هم ائمّه
یدعون الی النّار»،(4) که در قرآن درباره فرعون وارد شده است. فرعون هم
امام است. به همان معنا که در آیه اول «امام» استعمال شده بود، در اینجا
هم امام به همان معناست؛ یعنی دنیای مردم و دین مردم و آخرت مردم - جسم و
جان مردم - در قبضه قدرت اوست، اما «یدعون الی النّار»؛ مردم را به آتش
دعوت می کنند، مردم را به هلاکت دعوت می کنند.
سکولارترین حکومت های
دنیا هم، علی رغم آنچه که ادعا می کنند، چه بدانند، چه ندانند، دنیا و
آخرت مردم را در دست گرفته اند. این دستگاه های عظیم فرهنگی که امروز نسل
جوان بشر را در چهارگوشه دنیا به سمت بد اخلاقی و فساد و تباهی دارند حرکت
و سوق میدهند، همان امامانی هستند که «یدعون الی النّار». دستگاه های
قدرتند که به خاطر منافع خودشان، به خاطر حاکمیت های ظالمانه شان، به خاطر
رسیدن به اهداف گوناگون سیاسی شان مردم را می کشانند؛ دنیای مردم هم دست
آنهاست، آخرت مردم هم دست آنهاست، جسم و جان مردم در اختیار آنهاست.
اینکه ادعا بشود که در مسیحیت، کلیسا به آخرت می پردازد، حکومت به دنیا می
پردازد، یک مغالطه است. آنجائی که قدرت دست انسانهای بیگانه از دین و
اخلاق باشد، کلیسا هم در خدمت آنها قرار می گیرد؛ معنویت هم در پنجه
اقتدار آنها خرد میشود و از بین میرود؛ جسم و جان انسانها زیر تأثیر عوامل
قدرت آنهاست؛ این مسئله همیشه بشر است.
یک جامعه، یا زیر سرپرستی امام
عادل است - که «من اللّه» است، هادی به خیرات است، هادی به حق است - یا در
اختیار انسانهایی است که از حق بیگانه اند، با حق ناآشنایند و در موارد
بسیاری با حق عناد می ورزند. چون حق با منافع شخصی آنها، با منافع مادی
آنها سر سازش ندارد، با حق عناد می ورزند. پس یکی از این دو حال است؛ از
این دو حال خارج نیست.
اسلام با تشکیل حکومت در مدینه و تشکیل جامعه
مدنی نبوی نشان داد و ثابت کرد که اسلام فقط نصیحت کردن، موعظه کردن و
دعوت کردن به زبان نیست. اسلام می خواهد حقایق احکام الهی در جامعه تحقق
پیدا کند؛ این جز با ایجاد قدرت الهی امکان پذیر نیست. بعد هم پیغمبر اکرم
در پایان عمر مبارکش، به دستور الهی، به الهام الهی، نفر بعد را خودش معین
کرد. البته مسیر تاریخ اسلام مسیر دیگری رفت. آنچه که پیغمبر می خواست،
آنچه که اسلام می خواست، این بود. این یک طرحی شد که در تاریخ ماند. نباید
تصور کرد که اندیشه پیغمبر شکست خورد؛ نه، شکست نخورد؛ در آن برهه تحقق
پیدا نکرد، اما این خط شاخص در جامعه اسلامی و در تاریخ اسلامی باقی ماند.
امروز شما در این گوشه از دنیای اسلام نتائج آن را می بینید و به فضل
الهی، به حول و قوه الهی، این الگو، این خط واضح، در دنیای اسلام روزبه
روز همه گیرتر خواهد شد؛ این مضمون غدیر است.
بنابراین مسئله غدیر،
فقط مسئله شیعه نیست؛ مسئله مسلمانان، بلکه مسئله همه انسانهاست. آنهائی
که بیندیشند، میدانند که این خط روشن، خطی است که متعلق به همه انسانهاست؛
جز این راهی وجود ندارد. اگر قدرت در اجتماعات انسانی دست شیطان صفتان
باشد، دنیا به همان راهی میرود که شما امروز مظاهر آن را در دنیای مدرن
مشاهده می کنید. هرچه دنیا مدرنتر بشود، خطر آنگونه حکومتها بیشتر می شود.
البته هرچه دنیا از لحاظ علم و معرفت پیشتر برود، امکان و احتمال بروز خط
هدایت هم بیشتر میشود. اینجور نیست که ما با پیشرفت علم احساس کنیم که این
خط هدایت عقب افتاد؛ نه، جلو می رود.
امروز مجموعه بسیج عظیم مردمی،
بسیج مستضعفان در کشور ما یک حقیقت روشن و آشکار است. شما یک مجموعه ای
هستید از بوستان عظیم بسیج در کشور. این بوستان را امام بزرگوار ما به
وجود آورد و با کلمات خود و منش خود آن را آبیاری کرد. این نهال ها
بحمداللّه روزبه روز بالنده تر و مثمرتر شده است. امروز بسیج در کشور ما
یک حقیقت عظیم و غیرقابل انکار و بی نظیری است. درست است که تبلیغات
دشمنان و به تبع آنها منادیان طرفدار آنها در داخل کشور سعی می کنند بسیج
را کوچک کنند، تحقیر کنند و به بسیج اهانت کنند؛ اینها به خود کلام خدا هم
اهانت کردند، به خود پیغمبر هم اهانت کردند. چیزی که در باطن خود دارای
عظمت و درخشندگی است، با اهانت اهانت کنندگان و تهمت تهمت زنندگان نه کوچک
میشود، نه از درخشندگی آن کاسته میشود.
بسیج امروز در کشور ما یک
حقیقت عظیم و درخشنده است؛ نمونه ای هم دیگر ندارد. شما نگاه کنید؛ جنسیت
های مختلف، زن و مرد، سنین مختلف، نوجوان و جوان و میانسال و پیر و
کهنسال، اصناف مختلف، از دانشجو و طلبه و استاد دانشگاه و معلم مدرسه و
دانش آموز و کارگر و کشاورز و بازاری و بقیه اصناف گوناگون مؤمن در سرتاسر
کشور، در بسیج عضویت دارند، شرکت دارند؛ یعنی هیچ مرزی از جهت صنفی وجود
ندارد، هیچ مرز جنسیتی وجود ندارد، هیچ مرز قومی و زبانی وجود ندارد. الان
در همین جمع، ترک و کرد و لر و فارس و بلوچ و بقیه اقوام ایرانی حضور
دارند. در سرتاسر کشور هم همین جور است. بسیج یک مجموعه منتظم سازمان
یافته دارای هدف است، با این گسترش و با این تنوع و با این کمیت عظیم و با
این کیفیت ایمانی که در مجموعه های گوناگون، انسان نظیرش را مشاهده نمی
کند.
شما دلتان متعلق به بسیج است. در دنیا احزاب وجود دارند، ممکن
است احزاب پرشماری هم باشند - که البته شمارگان و کمیت یک مجموعه میلیونی
به این عظمت که در بسیج وجود دارد، در هیچ حزبی در دنیا نظیر ندارد - اما
همان کمیتهائی هم که در احزاب هستند، جسم آنها، زبان آنها، توانائی های
مادی آنها متعلق به حزب است؛ معلوم نیست دلها و ایمانهاشان متعلق به آن
حزب یا آن مجموعه باشد. بسیج، بسیج دلهاست؛ بسیج جانهاست؛ بسیج عواطف است؛
بسیج اعتقادات و ایمانهاست؛ و همین است که در روز سخت به کار یک ملت می
آید. آن روزی که ملتها دچار مشکلات شوند، آنجا جسمها فایده ای ندارند؛
دلها باید در وسط میدان باشند، باید خط شکن باشند. آنهائی که خط شکنی
کردند، لزوماً جسمهای نیرومندی نداشتند؛ دلها و ایمانهای محکمی داشتند که
توانستند کوهها را بشکافند، راههای دشوار را طی کنند، لغزشگاهها را پشت سر
بگذارند و خود را به منزل برسانند. بسیج، یک چنین حقیقتی است؛ این را باید
قدر بدانیم. اول، خود بسیجی باید قدر بداند. همین طوری که الان در این
میثاق نامه شنیدیم و این جوانان عزیز از زبان بسیجیان به زبان آوردند،
آنها خدا را حمد کردند، سپاس گزاشتند، برای اینکه در بسیج عضوند. حقیقتاً
همین است؛ باید خدا را شکرگزاری کرد که توفیق بدهد انسان وارد یک چنین
مجموعه ای بشود.
اهمیت دیگر بسیج در این است که بسیج دارای یک جهت و
یک بعد و متوجه یک منظور نیست. بسیج با اینکه هنر نظامی دارد و در خطوط
مقدم میدان نبرد، هر جا که لازم بوده است، قرار گرفته و سخت ترین کارها را
به عهده گرفته و انجام داده است، همه کاره است؛ یعنی در همه میدان ها وقتی
بسیج حضور داشته باشد، پیشرو است، پیشتاز است. امروز جوانان بسیجی ما در
میدان علم هم پیشرو و پیشتازند. اساتید بسیجی ما هم در کار علمی جزو موفق
ترین ها هستند. هنرمندان بسیجی ما هم - آن کسانی که با روح بسیج وارد
میدان هنر شدند - موفقیت های بیشتر و بهتری پیدا کردند و توانستند مخاطبان
بیشتری را جذب کنند. در هر میدانی وقتی با روحیه بسیجی، با اخلاص بسیجی،
با ایمان بسیجی، با شجاعت و شهامت بسیجی، با قدرت ابتکار بسیجی وارد شوند،
می توانند کارهای بزرگی را انجام دهند. این، حقیقت بسیج است.
عزیزان
بسیجی این را قدر بدانند و ارکان بسیجی بودن را در خودشان تقویت کنند.
بسیجی بودن ارکانی دارد. همه ما باید این ارکان را روزبه روز در خودمان
تقویت کنیم جوانان عزیز! بارها گفتیم که در درجه اول، روحیه اخلاص و روحیه
بصیرت است. این اخلاص و بصیرت روی هم اثر می گذارند. هرچه بصیرت شما بیشتر
باشد، شما را به اخلاص عمل نزدیکتر می کند. هرچه مخلصانه تر عمل کنید،
خدای متعال بصیرت شما را بیشتر می کند. «اللّه ولیّ الّذین امنوا یخرجهم
من الظّلمات الی النّور»؛ خدا ولی شماست. هرچه به خدا نزدیکتر شوید، بصیرت
شما بیشتر خواهد شد و حقایق را بیشتر می بینید. نور که بود، انسان می
تواند واقعیات و حقایق را مشاهده کند. وقتی نور نباشد، انسان واقعیات را
هم نمی تواند ببیند؛ «والّذین کفروا اولیائهم الطّاغوت یخرجونهم من النّور
الی الظّلمات».(5) وقتی طغیان جلوی چشم انسان را بگیرد، وقتی هوی های نفس
- که طاغوت حقیقی اند و در وجود خود ما بدتر از فرعونند - جلوی چشم ما را
بگیرند، وقتی جاه طلبی ها و حسادتها و دنیاطلبی ها و هوی پرستی ها و
شهوترانی ها جلوی چشم ما را بگیرند، واقعیات را هم نمی توانیم مشاهده کنیم.
دیدید بعضی ها نتوانستند واقعیات جلوی چشم را ببینند، نتوانستند تشخیص
بدهند. در فتنه طراحی شده پیچیده سال 88 حقایقی جلوی چشم مردم بود؛
نگذاشتند یک عده ای این حقایق را ببینند، بفهمند؛ ندیدند، نفهمیدند. وقتی
در یک کشور فتنه گرانی پیدا می شوند که برای جاه طلبی خودشان، برای دست
یافتن به قدرت، برای رسیدن به اهدافی که به صورت آرزو در وجود خودشان
متراکم و انباشته کردند، حاضر می شوند به مصلحت یک کشور، به حقانیت یک راه
پشت کنند و لگد بزنند؛ کاری می کنند که سردمداران غربی و دشمنان درجه یک
ملت ایران به هیجان می آیند و سر شوق می آیند و از آنها حمایت می کنند،
این یک حقیقت روشن است؛ این چیزی نیست که وقتی نور هست، انسان آن را
نبیند؛ اما بعضی ندیدند، بعضی نمی بینند، بعضی درک نمی کنند؛ بعضی به خاطر
ظلمت دل، حتّی درک هم می کنند، اما حاضر نیستند به این فهم ترتیب اثر
بدهند؛ اینها همه عوارض هوای نفس است؛ اینها همه نتیجه امر و نهی همان
فرعون درونی ماست، همان فیل مست هوی و هوس است که شرع مقدس چکشی از تقوا و
ورع به دست مؤمن می دهد که بر سر این فیل مست بکوبد و او را آرام کند. اگر
توانستیم این را در وجود خودمان آرام کنیم، آن وقت دنیا نورانی خواهد شد،
همه چیز را می بینیم، چشم ما می بیند؛ اما وقتی هوی پرستی باشد، نمی بیند.
شما که بسیجی هستید، جوان هستید، دلهای شما پاک است، نورانی است، با صفای
باطن خودتان می توانید این روحیه را، این حالت را در خودتان تقویت کنید.
بسیجی باصفاست، نورانی است.
عزیزان من! بسیجی شدید، مبارک است؛ اما
بسیجی بمانید. ایستادگی در راه، مهم است. بسیجی ماندن متوقف به این است که
دائم خودمان را مراقبت کنیم، مواظبت کنیم و از راه بیرون نرویم. ملت ایران
کار بزرگی انجام داده است. کار بزرگ این است که دنیایی را که یکجا و
چهاراسبه به سمت جهنم حرکت می کرد و می تاخت، یک نهیب زده است، یک بخشی را
جدا کرده است. امروز جمعیت های عظیمی از مردم دنیا متوجه حقیقت شده اند و
ملت ایران به عنوان پیشتاز و پیشرو، راه را تغییر داده است و مسیر را عوض
کرده است. مسیر جوامع انسانی باید به سمت خدا باشد، باید به سمت بهشت
باشد، باید به سمت حقیقت باشد. خوب، بدیهی است که شما ملت ایران این کار
بزرگ را انجام داده اید. اهل باطل که ساکت نمی نشینند. آن کسانی که
وجودشان وابسته به باطل و ناحق است، وابسته به ظلم است، وابسته به لگد زدن
بر سر ملتهاست، اینها که آرام نمی نشینند که ملت ایران فریاد حقیقت و
هدایت بدهد، دنیا را بیدار کند، بشریت را بیدار کند؛ اینها معارضه می کنند.
البته اگر ما ایستادگی مان را ادامه دهیم، این معارضه نهایت روشنی دارد؛
«و لینصرنّ اللّه من ینصره».(6) خدای متعال به تحقیق و بدون تردید نصرت را
برای کسانی قرار داده است که به طرف حق حرکت می کنند و دعوت می کنند؛ و ما
این را تجربه کرده ایم. سی سال است که دشمنان علیه ملت ایران دارند تلاش
می کنند، کار می کنند؛ اما ملت ایران به برکت ایستادگی خود، به برکت ایمان
خود، روزبه روز قوی تر شده است؛ دشمن هم روزبه روز ضعیف تر شده است. امروز
قدرت ایستادگی ما از بیست سال پیش بیشتر است، از سی سال پیش بیشتر است؛
این تجربه ماست. پس نهایت این مبارزه، پیروزی اسلام و مسلمین است. اما
باید توجه داشته باشید که درگیری و چالش وجود دارد؛ باید خودتان را آماده
نگه دارید، خودتان را به روز نگه دارید، بصیرتتان را به روز نگه دارید،
اخلاصتان را به روز نگه دارید، به روز بسیجی باشید و بسیجی بمانید؛ این
رمز موفقیت ملت ایران و جامعه عظیم ایرانی است.
ان شاءاللّه شما
جوانها آن روزی را شاهد خواهید بود که به قله های افتخار دست پیدا کردید و
همچنان که قرآن وعده کرده است: «لتکونوا شهداء علی النّاس»،(7) شهیدان و
گواهان مردم دنیا شدید و در قله ها باشید، که ملتها به شما نگاه کنند و به
سمت این قله ها حرکت کنند.
پروردگارا! فرج ولیّت را، فرج دردانه عزیز
عالم خلقت را روزبه روز نزدیکتر بفرما. پروردگارا! ما را از متمسکین به
ولایت او و ولایت اجداد طاهرینش قرار بده. پروردگارا! ما را به معنای
حقیقی کلمه، مؤمن، بسیجی و انقلابی قرار بده. پروردگارا! به حق محمد و آل
محمد، ملت عزیز و عظیم الشأن ایران را به آرزوهای بزرگ خود برسان. روح
مطهر امام بزرگوارمان و ارواح طیبه شهدای عزیز را مشمول الطاف و فیوضات
دائمی خود بگردان.
والسّلام علیکم و رحمه اللّه و برکاته
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1) کافی، ج 1، ص 420
2) مائده: 55
3) انبیاء: 73
4) قصص: 41
5) بقره: 257
6) حج: 40
7) بقره: 143
