هر نقطه از اسرائیل در برد هزاران راکت و موشک قرار دارد
به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، روزنامه هاآرتص در تحلیلی به قلم روون پداتسور در پایگاه اینترنتی خود نوشت: گسترده بودن تعداد موشک ها و راکت هایی که اسرائیل را تهدید می کند و نیز سنگین بودن بودجه ای که برای خرید سامانه های دفاع موشکی مورد نیاز است موجب می شود این سامانه ها تاثیر زیادی نداشته باشند.
به گفته این نشریه صهیونیستی، ژنرال آموس یادلین رئیس اطلاعات نظامی
ارتش اسرائیل در نشست اخیر در کمیته دفاعی و امور خارجی پارلمان اسرائیل
هشدار داد که آینده را نمی توان بر اساس آنچه در عملیات سرب گداخته یا جنگ
دوم لبنان روی داد پیش بینی کرد؛ جنگ های آینده بسیار بزرگتر وسیع تر و با
تلفات بیشتر همراه خواهد بود.
به عقیده یادلین ،با در نظر گرفتن
گذشته نمی توان وخامت اوضاع را در آینده پیش بینی کرد. چراکه در زمان جنگ
لبنان(جنگ 33 روزه) بیش از چهار هزار فروند موشک به طرف اسرائیل پرتاب شد
این در حالی است که در عملیات سرب گداخته در غزه ،فلسطینی ها 600 فروند
راکت را به طرف اهداف در اسرائیل پرتاب کردند.
چند روز بعد عوزی
رابین یکی از صاحبنظران برجسته موشکی اسرائیل نیز گفت که اکنون 155 فروند
موشک در لبنان، سوریه، ایران و نوار غزه وجود دارد که تل آویو را هدف قرار
گرفته اند؛ هزاران فروند راکت و موشک دیگر نیز اهداف دیگر در اسرائیل را
هدف قرار گرفته اند.
بنا بر تحلیل هاآرتص، سخنان یادلین و رابین درباره
تهدید بالقوه فرا روی رژیم صهیونیستی درست است؛ حزب الله بیش از 50 هزار
فروند راکت از انواع مختلف در اختیار دارد ، حماس هم هزاران فروند موشک
دارد
که تعدادی از آنها دهها کیلومتر برد دارند، سوریه نیز هزاران فروند موشک
بالستیک و دهها هزار راکت دارد به عبارت دیگر هر نقطه ای از اسرائیل در
برد هزاران فروند راکت و موشک قرار دارد .
روون پداتسور تاکید کرده
است: آنچه این دو به طور دقیق به آن اشاره نکردند ولی در سخنان آنها نهفته
بود این حقیقت نگران کننده است که اسرائیل در حال میلیاردها دلار سرمایه
گذاری در خصوص ایجاد سامانه های دفاعی است که در صورت بروز بحران موثر
نخواهند بود.
وی تصریح کرد: اسرائیل همچنین در حال تدوین راهبردی
اشتباه برای برخورد با تهدیدات راکتی یا موشک های بالستیک است . تشکیلات
دفاعی اسرائیل در حال اجرای طرح هایی بلند پروازانه و پر هزینه برای ایجاد
سامانه های دفاع موشکی در برابر موشک های بالستیک ( سامانه آرو) و راکت ها
(سامانه های گنبد آهنین و مجیک وند) است.
هاآرتص می افزاید: بدون
اینکه بخواهیم وارد بحث تخصصی درباره کارآمدی این سامانه ها شویم باید گفت
مشخص است در صورت تحقق یافتن وضعیت های مورد نظر رابین و یادلین، این
سامانه ها راه حلی موثر تلقی نمی شوند . مشخص است که محدودیت های بودجه ای
مانع از خرید دهها هزار فروند موشک پدافندی می شود چراکه مقامات اسرائیل
در بهترین حالت درباره حدود صدها فروند از این موشک ها صحبت می کنند حتی
اگر این سامانه ها موثر باشند!
به اعتقاد این روزنامه صهیونیستی،
تضمینی در این باره وجود ندارد چون این سامانه ها تنها می توانند درب رابر
بخش کوچکی از راکت ها و موشک هایی که در زمان وقوع یک جنگ به طرف اسرائیل
پرتاب می شود به دفاع بپردازند .
به گزارش مشرق، هزینه یک فروند موشک آرو حدود سه میلیون دلار، موشک
گنبد آهنین یکصد هزار دلار و موشک مجیک وند حدود یک میلیون دلار است.
روون
پداتسور یادآور شده است که افرادی که از ایجاد و خرید مستمر این سامانه
های موشکی صحبت می کنند این استدلال را دارند که این سامانه ها برای
مقابله با 200 یا 300 فروند راکت یا موشک که به طرف اسرائیل پرتاب می شوند
طراحی شده اند. این سخن تاکیدی بر این موضوع است که این سامانه ها کافی
نیستند و سرمایه گذاری عظیم درباره آنها ائتلاف منابع مالی است زیرا حتی
یادلین و رابین که از ایجاد و خرید این سامانه ها حمایت می کنند، پیش بینی
می کنند هزاران فروند موشک و راکت در جنگ آینده به طرف اسرائیل پرتاب شود.
وی
اضافه کرده است: در صورت روی دادن این وضعیت، زرادخانه موشک های دفاعی
اسرائیل بعد از گذشت فقط یک روز از جنگ ضعیف می شود و غیر نظامیان بار
دیگر آسیب پذیر خواهند شد؛ موضوع مهم تر اینکه حتی طرفداران این سامانه ها
نیز ادعا نمی کنند که دشمن پس از پرتاب دویست سلاح نخست خود از باقیمانده
تعداد فراوان موشک ها و راکت های خود استفاده نخواهد کرد .
هاآرتص در
پایان اینگونه نتیجه گیری می کند: نتیجه مشخص است: آماده شدن برای تهدیدات
راکتی و موشکی از طریق این سامانه های دفاعی کاملا غیرموثر استو اسرائیل
باید به جای سرمایه گذاری های عظیم در سامانه هایی که توهم در امان بودن
را بوجود می آورد طرح دیگری تدوین کند.
