جای خودکشی دسته جمعی ماه رمضان روزه مان را بخوریم! (خبر ویژه)

یک سلطنت طلب مقیم آمریکا تصریح کرد پسر دوم محمدرضا پهلوی قربانی دعوای حیدری نعمتی شده است.
مهرانگیزکار همسر سیامک پورزند درباره علیرضا پهلوی که به تازگی با شلیک گلوله ای در بوستون خودکشی کرد- یا کشته شد- می نویسد: مادرم می گفت پسر دوم شاه جنم دارد. به پدر بزرگش رضاخان رفته و می تواند ایران را نجات دهد. آن زمان نمی فهمیدم چرا باید یک بچه دو سه ساله که گفته می شد شکل رضاشاه است باید ایران را نجات دهد. بعدها دعواهای حیدری نعمتی اتفاق افتاد و همچنان ادامه دارد و بچه ای که او به چشمهایش امید بسته بود دو سه روز پیش به ضرب گلوله ای مغز خود را پریشان کرد. کجا؟ در بوستون آمریکا. جائی که شاه مورد علاقه مادرم و به تعبیر او ناجی ایران پناه گرفته بود.
وی اضافه می کند: تا دو سه روز پیش علیرضا پهلوی فقط همشهری من در بوستون بود. ای کاش به او می گفتم همه ما تاج و تخت از دست داده ایم. به ما شبیخون زده اند. علیرضا پهلوی پس از مرگ گویی عضوی از خانواده ام شده و احساس می کنم خویشاوندی را از کف داده ام. تبعید هولناک است. شاه و گدا اینجا از درد مشترکی رنج می برند. اینجا شاهان به همان اندازه گدایان، توجه و اعتنا را گدایی می کنند. تبعیدی در هر موقعیتی که هست تنهاست، گاه در خیال از کاه، کوه می سازد و گاه از کوه کاه. شاید به تعبیر هوشنگ اسدی ]سلطنت طلب[ ما او را کشته ایم. ولی این تعبیر روی دیگری هم دارد که هوشنگ از واگویی اش طفره می رود. روی دیگر این است که ما دسته جمعی خودکشی کرده ایم ]![ اراده علیرضا بر نیستی که رهرو راه انتخابی خواهرش لیلا شد، جای بحثی باقی نمی گذارد که اعضای خانواده پهلوی نتوانسته اند از زندگی دور از ایران با وجود برخورداری از ثروت و امکانات بسیار لذت ببرند.
وی آنگاه تلاش کرد از این خودکشی یا تسویه حساب خانوادگی سمبل مبارزات اپوزیسیونی بسازد!
در همین حال، سایت ضد انقلابی ایران گلوبال هم این سوال را پیش کشیده که «آیا باید از خودکشی اعتراضی در میان اپوزیسیون حمایت کرد؟»! و در پاسخ نوشت:علیرضا پهلوی در بوستون خودکشی کرد. بعضی ها تحلیل های روانشناسی ارائه و بعضی هم آن را اعتراض سیاسی عنوان و خودکشی اعتراضی در نوع خود با اهمیت است چرا که به عنوان یک پارادایم اعتراضی ممکن است در جنبش سبز مطرح شود.
نویسنده این مطلب نبوغ آمیز در عین حال چند سطر از فاز خودکشی دنده عقب گرفت و نوشت: به جای خودکشی، راه نافرمانی را بیشتر می پسندم. مثلاً می توان در ایران خمس و زکات نداد یا به جای اعتصاب غذا در زندان، اقدام به روزه خواری در ماه رمضان کرد ]![ راه خودکشی حتی نباید به عنوان آخرین راه تلقی شود. هر یک نفری که در خودکشی اعتراضی از دست برود، سرمایه ای از جنبش سیاسی و مدنی است که از دست می رود.
یادآور می شود تلاش برای شستن آبروریزی جدید در میان محافل ضدانقلاب و نسبت دادن مرگ علیرضا پهلوی به اعتراض سیاسی و... در حالی است که نامبرده اساساً در باغ بحث های سیاسی نبوده و آخرین خبر منتشره درباره وی، صرفاً از افسردگی او به خاطر غرق شدن معشوقه اش در دریا حکایت می کرده است. از سوی دیگر اگر خودکشی به معنای اعتراض سیاسی در میان سلطنت طلبان جایی داشت علی القاعده رضا ربع پهلوی به این کار سزاوارتر بود که فعلاً وقت خودکشی ندارد و مشغول بالا کشیدن اموال غصبی خاندان پهلوی (اموال غارت شده از ملت ایران) است.