عباس آقازمانی (ابوشریف) از جمله چهره‌های رازآلود دوران معاصر است که علاوه بر سوابق مبارزاتی پیش از انقلاب، در اوایل انقلاب نیز مسئولیت‌های متعدد مهمی را برعهده داشته اما از سال‌ها پیش به کشور پاکستان رفته و به عبادت و مطالعات دینی مشغول بوده است.
ابوشریف که پیش از انقلاب در قالب گروه‌های مختلفی مانند حزب ملل اسلامی و گروه حزب‌ا... به مبارزه با رژیم ستم‌شاهی پرداخت، در تأسیس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نقش اساسی داشت و در اردیبهشت 1358 از طرف شورای انقلاب به سمت فرماندهی عملیات سپاه پاسداران منصوب شد.
او همچنین در آرام کردن آشوب‌های گنبد، کردستان و غائله حزب جمهوری خلق مسلمان تبریز به عنوان فرمانده عملیات سپاه نقش اساسی داشت و در کنار آزادسازی پاوه در کنار مصطفی چمران بود.
ابوشریف در تاریخ 2 خرداد 1359 طی حکمی از طرف ابوالحسن بنی‌صدر (رئیس‌جمهور وقت و فرمانده کل نیروهای مسلح ج.ا.ا) به فرماندهی کل سپاه پاسداران منصوب گردید اما پس از یک ماه در تاریخ 27 خرداد 1359 از این سمت استعفا کرد.
فرماندهی عملیات غرب کشور، رئیس ستاد جنگی غرب کشور، نمایندگی شورای عالی دفاع در غرب کشور، قائم‌مقامی کل سپاه و نمایندگی تام‌الاختیار سپاه در سازمان کمک به نهضت‌های آزادی‌بخش جهان از دیگر مسئولیت‌های ابوشریف بوده است. عباس آقازمانی در شهریور 1360 به سمت کاردار ایران در پاکستان منصوب شد و در فروردین 1361 به سمت سفیر ارتقا یافت. پس از سه سال مأموریت وی پایان پذیرفت و از وزارت امور خارجه رفت.
او سپس برای ادامه و تکمیل تحصیلات حوزوی در مقطع خارج فقه و اصول به قم رفت. در هنگام اقامت در قم (1364 تا 1366 ه.ش) نمایندگی قائم‌مقام وقت رهبری در امور افغانستان را عهده‌دار شد و تحت همین عنوان، عضو شورای عالی افغانستان بود و زیرنظر ریاست جمهوری وقت (آیت‌ا... سیدعلی خامنه‌ای) فعالیت می‌کرد.
پس از آن رهسپار پاکستان شد و ارتباطات خود را با نیروهای جهادی و احزاب شیعه و سنی افغانستان عمیق‌تر کرد و تجربیات خود را در اختیار مجاهدان افغان گذاشت و با تشکیل کلاس‌های عربی و قرآن، در تقویت ایدئولوژی و نیز ایجاد وحدت بین مجاهدان فعالیت می‌کرد. او در هنگامه سقوط دولت کمونیستی نجیب‌ا... در کنار مجاهدان افغان وارد کابل شد.
پس از آن که گروه طالبان بخش‌های عمده افغانستان را به اشغال خود درآورد و کابل در آستانه سقوط قرار گرفت، ابوشریف به همراه تعدادی از مجاهدان و نیروهای جهادی افغان، قبل از سقوط کامل پایتخت با تغییر چهره و ظاهر، از کابل خارج شد و پس از تحمل دشواری‌های فراوان وارد پاکستان شد.
او از آن زمان به بعد به زندگی در میان طلاب علوم دینی پاکستان بسنده کرد و به فعالیت‌های علمی و مذهبی در آن کشور مشغول شد. ابوشریف عباس آقازمانی به زبان‌های عربی، انگلیسی، اردو و پشتو مسلط است. بازگشت دوباره این فرمانده گمنام به ایران، شاید یکی از مهمترین اخباری باشد که رسانه ها پس از این گزارش بارها به آن خواهند پرداخت.
خداقوت همسنگر.
واقعاً مسئله ی پر رازی چه طور یه نفر با این حد از فعالیت برای انقلاب و نظام ، یکباره گوشه نشینی و تحصیل و عبادت رو شیوه ی کار خودش کرده؟ کاش چنین افراد گمنامی دوباره فعالیتشون رو از سر بگیرن و با بیرون اومدنشون از گمنامی آقامون رو هم از گمنامی در بیارن و دلشون رو شاد کنن ، با فعالیتاشون، ان شاءالله.
یاعلی
با ولایت زنده ایم، تا زنده ایم، رزمنده ایم