شبهه رد معجزه عددی قرآن کریم مثل تکرار 12 بارلفظ «امام» چیست؟
ش(کاشان): برخی از سایت‌ها در رد معجزات عددی قرآن کریم مطالبی درج
کرده‌اند که از جمله تکرار لفظ «امام» به تعداد 8 مرتبه است و نه 12
مرتبه‌ای که در کتب آمده، پاسخ چیست؟ 
«ایکس – شبهه»: قرآن کریم آیات، بینات و دلایل بسیار محکم و روشنی در اثبات خدا، اسلام و معجزه بودن قرآن کریم دارد و معجزات قرآن کریم تنها به «معجزات عددی» ختم نمی‌گردد، و چه بسا که صرف مساوی بودن یک سری واژه‌ها در یک مکتوب، اصلاً معجزه نباشد و هر کسی بتواند واژگان خاصی را به تعداد مساوی در یک مکتوب بنویسد، بلکه معنا، مفهوم، انطباق با واقعیت و حقیقت هستی و هدایت بخشی پیام است که سبب معجزه بودن می باشد.
ای کاش این همه وقتی که صرف شمردن چندین واژه و تعداد تکرار آنها کردند را صرف کمی تأمل و تدبر در مفایهم والای قرآنی می‌نمودند، شاید کمی اثر می‌گذاشت. اینان با «بغض» و «پیش‌داوری» با قرآن برخوردارد می‌کنند و بدیهی است که سودی نمی‌برند، چنان چه معجزه‌ی حضرت موسی (ع)، جادوگران را هدایت کرد، اما فرعون گمراه‌تر شد. این یکی از خصوصیات قرآن و همه‌ی آیات الهی است که هادی متقین است و دشمنان را گمراه‌تر می‌کند. چنان چه فرمود:
وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنینَ وَ لا یَزیدُ الظَّالِمینَ إِلاَّ خَساراً (الأسراء - 82)
ترجمه: و ما آن چه از قرآن فرستیم شفاى دل و رحمت الهى بر اهل ایمان است، لیکن کافران را به جز زیان چیزى نخواهد افزود.
لذا آنها تا موردی به گمانشان می‌رسد، با شعف و شتاب، بدون هیچ تأمل و مطالعه می‌تازند و دیدگاهشان این است که ما دروغ و راست می‌نویسیم، مگر چند نفر تحقیق می‌کنند و می‌فهمند که ما اشتباه نوشته ایم؟ اینها آن قدر بی‌اطلاع و بی‌حوصله به تحقیق هستند که حتی نمی‌دانند وقتی به یک «واژه» و تکرار آن در یک متن اشاره میگردد، آن واژه با تمامی مشتقاتش مورد بازبینی قرار می‌گیرد و نه فقط لفظی که او بلد است! مثل: امام، ائمه، امامهم و ... .
اما در عین حال اولاً برای اطلاع عزیزان مسلمان و ثانیاً جهت آن که گمان نکنند کشف بزرگی کرده‌اند، و سوماً اگر تنها مشکل‌شان با قرآن همین است، پاسخ تکرار واژه «امام» و مشتقاتش به تعداد 12 مرتبه در ذیل تقدیم میگردد.
1- إِنَّا نَحْنُ نُحْیِ الْمَوْتى وَ نَکْتُبُ ما قَدَّمُوا وَ آثارَهُمْ وَ کُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْناهُ فی إِمامٍ مُبینٍ (یس - 12)
ماییم که مردگان را زنده مىکنیم و آنچه کرده‌اند و آنچه از آثارشان بعد از مردن بروز مىکند همه را مىنویسیم و ما هر چیزى را در امامى مبین برشمردهایم.
2- وَ إِذِ ابْتَلى إِبْراهیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّی جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتی قالَ لا یَنالُ عَهْدِی الظَّالِمینَ (البقره - 124)
و چون پروردگار ابراهیم، وى را با صحنههایى بیازمود و او بحد کامل آن امتحانات را انجام بداد، بوى گفت: من تو را امام خواهم کرد ابراهیم گفت: از ذریهام نیز کسانى را بامامت برسان فرمود عهد من بستمگران نمىرسد
3- أَ فَمَنْ کانَ عَلى بَیِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَ یَتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ وَ مِنْ قَبْلِهِ کِتابُ مُوسى إِماماً وَ رَحْمَةً أُولئِکَ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَ مَنْ یَکْفُرْ بِهِ مِنَ الْأَحْزابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ فَلا تَکُ فی مِرْیَةٍ مِنْهُ إِنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّکَ وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لا یُؤْمِنُونَ (هود - 17)
آیا کسى که از ناحیه پروردگارش برهانى چون نور روشن دارد و به دنبال آن نور، شاهدى هم از سوى او مىباشد، و پیش از آن، کتاب موسى که پیشوا و رحمت بود (گواهى بر آن مىدهد همچون کسى است که چنین نباشد)، آن (حقطلبان و حقیقت جویان) به او ایمان مىآورند و هر کس از گروههاى مختلف به او کافر شود آتش وعدهگاه اوست، پس تو در باره نور خودت (قرآن) در شک مباش که آن حق است و از ناحیه پروردگار تو است، ولى بیشتر مردم ایمان نمىآورند.
4- وَ الَّذینَ یَقُولُونَ رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّیَّاتِنا قُرَّةَ أَعْیُنٍ وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقینَ إِماماً (الفرقان - 74)
و کسانى که گویند پروردگارا ما را از همسران و فرزندانمان، مایه روشنى چشم ما قرار ده و ما را پیشواى پرهیزکاران بنما.
5- وَ مِنْ قَبْلِهِ کِتابُ مُوسى إِماماً وَ رَحْمَةً وَ هذا کِتابٌ مُصَدِّقٌ لِساناً عَرَبِیًّا لِیُنْذِرَ الَّذینَ ظَلَمُوا وَ بُشْرى لِلْمُحْسِنینَ (الأحقاف - 12)
با اینکه قبل از قرآن کتاب موسى بود که راهبر و رحمت بود و این قرآن مصدق تورات است، لسانى است عربى تا کسانى را که ستم کردند انذار کرده نیکوکاران را بشارت باشد.
6- وَ إِنْ نَکَثُوا أَیْمانَهُمْ مِنْ بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَ طَعَنُوا فی دینِکُمْ فَقاتِلُوا أَئِمَّةَ الْکُفْرِ إِنَّهُمْ لا أَیْمانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ یَنْتَهُونَ (التوبه - 12)
و اگر سوگندهاى خود را بعد از عهدشان شکستند و در دین شما طعنه زدند پس کارزار کنید با پیشوایان کفر که ایشان پاى بند سوگندهایشان نیستند، شاید بوسیله کارزار دست بردارند.
7- وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا وَ أَوْحَیْنا إِلَیْهِمْ فِعْلَ الْخَیْراتِ وَ إِقامَ الصَّلاةِ وَ إیتاءَ الزَّکاةِ وَ کانُوا لَنا عابِدینَ (الأنبیاء - 73)
و آنان را پیشوایان نمودیم تا به فرمان ما رهبرى کنند، و انجام کارهاى نیک و نماز و زکات دادن را به آنان وحى کردیم و همه پرستندگان بودند.
8- وَ نُریدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثینَ (القصص - 5)
و آنان را پیشوایان نمودیم تا به فرمان ما رهبرى کنند، و انجام کارهاى نیک و نماز و زکات دادن را به آنان وحى کردیم و همه پرستندگان بودند.
9- وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً یَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَ یَوْمَ الْقِیامَةِ لا یُنْصَرُونَ (القصص - 41)
ما آنان را پیشوایانى کردیم که مردم را به سوى آتش دعوت مىکردند و روز قیامت از آن مردم یاورى نخواهند یافت.
10- وَ جَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا لَمَّا صَبَرُوا وَ کانُوا بِآیاتِنا یُوقِنُونَ (السجده - 24)
و از آنان پیشوایانى کردیم، که چون صبور بودند و به آیههاى ما یقین داشتند، به فرمان ما هدایت مىکردند.
11- یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ فَمَنْ أُوتِیَ کِتابَهُ بِیَمینِهِ فَأُولئِکَ یَقْرَؤُنَ کِتابَهُمْ وَ لا یُظْلَمُونَ فَتیلاً (الأسراء - 71)
اى رسول بیاد آور روزى را که هر قومى را با کتاب و امامتشان دعوت کنیم هر کس نامه دعوتش را به دست راستش دهند آنان نامه خود قرائت کنند و کمترین ستمى به ایشان نخواهد رسید.
12- بَلْ یُریدُ الْإِنْسانُ لِیَفْجُرَ أَمامَهُ (القیامة - 5)
بلکه انسان مىخواهد ما دام العمر گناه کند.
مىخواهد در آینده عمرش جلوش (امام) شکافته و باز باشد و هر فجورى خواست مرتکب شود.
