فتنه اخر

فتنه اخر

فتنه اخر

فتنه اخر

تندروی سران فتنه داد اپوزیسیون را هم درآورد!

اختصاصی"جوان آنلاین"
تندروی سران فتنه داد اپوزیسیون را هم درآورد!

نقد روش‌های اصحاب فتنه در وقایع پس از انتخابات، مدتهاست که در محافل ورسانه های آنها مطرح ومورد ریشه یابی قرار می‌گیرد.

یکی از سایتهای جریان فتنه با انتشار مطلبی، از به کارگیری روش‌های نخ نما شده نظیر حرکت‌های ایذایی و ایجاد فشار روانی علیه حاکمیت توسط سران فتنه انتقاد کرده و این روش‌ها را بی تاثیر عنوان کرده است.
به گزارش "جوان آنلاین"، نویسنده این مطلب با تاکید بر تاثیر منفی این گونه حرکات بر روی فرقه سبز، نوشته است که قطعا دیگر نمی توانیم حرکت های خیابانی راتکرار کنیم اما نباید فراموش کنیم که بی منطقی در رفتار وگفتار آفت ما (فرقه سبز) بوده ونتایج غیر قابل انکار آنرا به عینه دیده ایم.
همچنین در بخش دیگری از این مطلب به اصرار و تاکید جنون آمیز و لجوجانه سران فرقه سبز بر دعواهای لفظی و اتهام زنی ها و دروغ پردازی‌ها اشاره شده و عنوان کرده که در معرض دید قرار گرفتن این رفتارها فرقه را از اهدافش دور کرده و فضایی را شکل داده که بجای مبارزه ، تداعی کننده بازی قهر و ناز و روکم کنی شده است .
البته این نویسنده در پایان راهکار نیز ارائه و با حمایت از خاتمی چنین نتیجه گیری کرده که در وضعیت کنونی و برای باز کردن فضا باید تنش ها را به حداقل رسانده و به سمت کار حزبی پیش رفت و از روش سیاسی کاری خاتمی استفاده کرد تا دچار این بن بست فعلی نمی شدیم.
نقد روش‌های اصحاب فتنه در وقایع پس از انتخابات، مدتهاست که در محافل ورسانه های آنها مطرح ومورد ریشه یابی قرار می‌گیرد. بنابراین به نظر می رسد به غیر از سران فتنه که هنوز بر فتنه گری و توطئه چینی اصرار می ورزند، جریان‌های مختلف فرقه سبز به این نتیجه رسیده اند که نباید هدایت فرقه را به عهده کاندیداهای شکست خورده می گذاشتند، چرا که برای این مهم نیاز به شعور و درک سیاسی نیز هست!

کشف چند انبار احتکار کالا متعلق به بهائیان

اختصاصی«جوان آنلاین»
کشف چند انبار احتکار کالا متعلق به بهائیان

در بررسی پرونده این افراد بهائی آن ها گفته اند که این اقدامات را طبق دستور العمل تشکیلات انجام داده اند.

طرح هدف مندی یارانه که بدرستی می توان از آن به یک طرح بزرگ اقتصادی یاد کرد از پیش از اجرایی شدنش با برنامه و هجمه های مختلف خارجی و داخلی رو به رو شده است.
به گزارش «جوان آنلاین»، در همین راستا در پی کشف چند انبار احتکار کالا ابعاد جدیدی از برنامه ها برای زمینگیر کردن این طرح بدست آمده است.
گفته می شود در بازرسی از تعدادی از انبارها گرچه برخی اقلام شامل مواد غذایی و محصولات نفتی کشف شد و قاعدتا عمده آنها مربوط به سود جویی های شخصی بوده اما با بررسی های دقیق صورت گرفته مشخص شده که صاحبان تعدادی از این انبارها بهائی بوده و بر اساس یک برنامه تشکیلاتی به احتکار کالا در این زمینه پرداخته اند.
در این زمینه یک آگاه به «جوان آنلاین»گفت : در بررسی پرونده این افراد بهائی آن ها گفته اند که این اقدامات را طبق دستور العمل تشکیلات انجام داده و هدف اصلی ایجاد نگرانی عمومی در زمینه کمبود برخی از اقلام در جامعه بوده است.

نصب نماد فراماسونری در ایستگاه‌های اتوبوس پایتخت

خبرگزاری فارس: تعدادی نماد فراماسونری در ایستگاه‌های تازه تاسیس اتوبوس شهر تهران نصب شده است.

به گزارش خبرنگار اجتماعی فارس، شهرداری تهران مدتی است تصمیم به تعویض تعدادی از ایستگاه‌های اتوبوس گرفته است. در مسیر خط 4 و 7 بی.آر.تی تعدادی نماد فراماسونری در این ایستگاه‌های تازه تاسیس نصب شده است.

چندی پیش نیز همین نماد در برخی از تابلوهای متروی چهارراه‌ولی‌عصر نصب شده بود که محسن هاشمی مدیر عامل شرکت متروی تهران و حومه در این‌باره گفته بود: نمادهای فراماسونری را از ایستگاه‌های مترو جمع‌آوری می‌کنیم؛ البته این نمادها جمع‌آوری شد.

به گزارش فارس، یک جریان مشکوک فرهنگی در سال‌های اخیر در تکاپوی گسترش پدیده شیطان پرستی برآمده است اما جریان دیگری که وابستگی آن به غرب مشهود است، به نام "فراماسونری " وجود دارد؛ فراماسونری یا "فراموشخانه " که دارای کانون‌های گسترده‌ای در جهان است اما دارای یک سیستم مدیریت فراگیر جهانی نیست ولی بر ارکان دولت‌های جهان و اکثر وجوه زندگی سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جوامع، سلطه یافته است و بسیار هم آزادانه عمل می‌کند.

این کانون‌ها ریشه‌ای کهن در اروپای غربی دارد؛ به افرادی که عضو آن باشند "ماسون " و ساختمانی که مرکز فعالیت آنهاست "لژ " می‌گویند. کلمه ماسون به معنای بنّا و فراماسون به معنای بنّای آزاد است.

نحوه ایجاد فراماسونری مشخص نیست و در مورد آن اختلاف نظرهایی وجود دارد ولی قدیمی‌ترین اسناد موجود مرتبط با آنها به سال 1390 میلادی برمی‌گردد و مدارکی موجود است که نشان می‌دهد در اواخر قرن شانزده میلادی لژهای فراماسونری در اسکاتلند وجود داشته‌است.

فراماسونری معمولا به عنوان یک سازمان مخفی شناخته می‌شود ولی فراماسون‌ها معمولا این تعریف را به چالش می‌کشند و سازمان خود را بیشتر یک سازمان خصوصی می‌نامند که تنها بعضی جنبه‌های آن مخفی است.


ادامه مطلب ...

البرادعی: مردم مصر علیه مبارک به خیابان‌ها بریزند

 به گزارش شبکه ایران به نقل از نشریه آلمانی اشپیگل،‌ محمد البرادعی، فعال سیاسی دولت حسنی مبارک ضمن حمایت از اعتراضات سراسری ضد دولتی حاکم بر قاهره گفت: رژیم حاکم بر مصر فراخوان مرا برای تغییرات سیاسی در کشور نشنید، پس تنها راه باقی مانده این است که اعتراضات عمومی در خیابان‌ها افزایش یابد.

 البرادعی این احتمال را که تظاهرات سه‌شنبه آینده به اغتشاش کشیده شود، منتفی ندانست و تصریح کرد: شرکت‌کنندگان در این تظاهرات افراد جوان و بی‌صبر و حوصله‌ای هستند که می‌خواهند‌ قاطعیت خود را به حاکمان مصر و جهان نشان دهند.

 وی از حسنی مبارک خواست با برگزار‌کنندگان این راهپیمایی متوسل به خشونت نشود و اجازه ندهد وضعیت کنونی بحرانی‌تر شود.

 به گفته وی چنانچه رژیم مبارک امتیازاتی ندهد، این وضعیت تشدید خواهد شد.

 البرادعی احتمال ایجاد فضای بی‌ثباتی در مصر را منتفی ندانست و گفت: این اعتراضات مانند گلوله برفی است که می‌تواند به بهمن تبدیل شود.

فیدل کاسترو: می پذیرم در دوران زمامداری اشتباهاتی داشته ام

فیدل کاسترو: می پذیرم در دوران زمامداری اشتباهاتی داشته ام

رهبر انقلاب کوبا پس از 48 سال رهبری به ارتکاب اشتباهاتی در دوران زمامداری خود اعتراف کرد.
به گزارش خبرگزاری ها «فیدل کاسترو»، رهبر انقلاب کوبا که 48 سال زمام امور این کشور آمریکای لاتین را برعهده داشت طی مقاله ای به وجود اشتباهاتی در دوران رهبری خود اعتراف کرد.
«کاسترو» نوشت: در این دوران تسلیم نوعی «ایده آلیسم» بوده به شکلی که تصور می کرده در جهان فقط یک راه برای رسیدن به عدالت وجود دارد. رهبر انقلاب کوبا که چهار سالی است جای خود را به برادر جوانترش داده افزود: به رغم این اشتباهات اما هرگز در برابر سیاست تهاجمی آمریکا عقب ننشسته و تن به دروغ، نابرابری، عوامفریبی، ریا، تظاهر، فرصت طلبی و سوء استفاده از قدرت نداده است

پیرزن 70 ساله در نماز جمعه به محسن رضایی چه گفت؟ (خبر ویژه)

در یکی از نمازجمعه های اخیر، نماز که تمام شد و خواستم سوار ماشین شوم، یک پیرزن حدود 70 ساله نزدیک آمد و به من گفت «آقای رضایی شما خوب در رفتید!» گفتم از کجا؟ گفت؛ «شما خوب فرار کردید! شما خوب خودتان را از اینها جدا کردید». می خواهم بگویم که من واقعا فرار نکردم. من دیدم که این مسیر بدون نتیجه است. علاوه بر این ما باید خودمان را در یک کشور در حال پیشرفت ببینیم.
این سخنان را محسن رضایی در گفت وگو با سایت «دادنا» عنوان کرد. این نامزد انتخابات ریاست جمهوری سال 88 همچنین می گوید: وقتی پس از برگزاری انتخابات، شورای نگهبان اعلام نظر کرد، اطلاعیه دادم وگفتم که به خاطر شرایط خطیر کشور و از آنجایی که خودم را سرباز رهبر می دانم به اعتراضات خودم ادامه نمی دهم، چرا که همچون روز روشن می دانستم که این اعتراضات به کجا کشیده خواهد شد. در محیط سیاسی ایران تازه تا همین جا هم به نظر من به خیر گذشت، یعنی احتمال انفجارات و درگیری های شدید وجود داشت. به هیچ عنوان نمی شود ساده اندیشی کرد، یا تحت تاثیر فضای احساسات و عواطف عمل کرد. وقتی تصمیم گرفتم از اعتراض به نتیجه انتخابات صرفنظر کنم، خیلی از دوستان گفتند که آیا شما می دانید چه می کنید؟ می دانید چه موج اعتراض و انتقادی علیه شما برخواهد خاست؟ گفتم می دانم. حتی بیش از 60 درصد از حدود 10 هزار ایمیلی که پس از آن ماجرا من دریافت کرده بودم، فحش هایی بود مبنی بر این که شما ترسیدید، جا خوردید، میدان را خالی کردید و غیره. اما خیلی از همین ایمیل ها به تدریج وبعد از گذشت سه یا چهار ماه برگشت و خیلی از ارسال کننده ها پشیمان شدند و در ایمیل های دیگری گفتند که ما تازه فهمیدیم شما چه کار آگاهانه ای کردید.
محسن رضایی در این مصاحبه اضافه می کند: در زمان امام بخش زیادی از جامعه سیاسی ما را روشنفکران تشکیل می دادند، امام روحانیون مبارز را درست کرد تا بالای سر روشنفکران باشند و آنها را در عرصه سیاست هدایت کنند تا از یک حد و مرزهای خاصی بیرون نروند. در سال گذشته اگر روحانیون مبارز نقش خود را به خوبی ایفا کرده بودند، باید همان ماه اول این حوادث جمع می شد. یا امام روحانیت مبارز را درست کرد که در بین متدینین به تحجر برنگردیم. ولی روحانیت مبارز بعد از امام نقش خود را ایفا نکرد. آنجایی که بداخلاقی شد، روحانیت مبارز باید جلو می آمدند و از این کار جلوگیری می کردند. وقتی آقای میرحسین آن کارها را کرد، آقایان خوئینی ها و خاتمی باید جلو می آمدند و کنترل داستان را به دست می گرفتند.
این اظهارات خوش بینانه رضایی در حالی است که برخی اعضای مجمع روحانیون نظیر خاتمی و موسوی خوئینی ها جزو رئوس فتنه بودند و در پروژه اغتشاش و آشوب نقش آفرینی می کردند و به عبارت دیگر یکی باید خود اینها را و نظایر آنها را مدیریت می کرد.

ایران باج نداد مذاکرات بی نتیجه ماند

ایران دراسلامبول با اقتدار مذاکره کرد اما اشتباه های محاسباتی سنگین ریشه دوانده در ذهن طرف غربی اجازه شکل گیری هیچ توافقی را نداد و این مذاکرات به دلیل امتناع ایران از پذیرفتن هرگونه درخواست باج خواهانه بی نتیجه ماند.
ایران و گروه 1+5 روز های جمعه و شنبه اول و دوم بهمن 1389 (21 و 22 ژانویه 2011) 3 دور مذاکره فشرده و سنگین در اسلامبول برگزار کردند اما در پایان دور سوم مشخص شد که 1+5 قادر به هیچ توافق منطقی نیست و لذا نتیجه مشخصی از این مذاکرات بیرون نیامد.
استفاده از این تعبیر که مذاکرات اسلامبول شکست خورد شاید چندان صحیح نباشد. تامل دقیق و مبتنی بر جزئیات در آنچه طی این 2 روز مذاکره گذشت نشان می دهد آنچه در واقع اتفاق افتاده این است که اعضای 1+5 در تحمیل دیدگاه های زیاده خواهانه خود به ایران شکست خورده اند و ایران که در مذاکرات ژنو توانسته بود دیدگاه خود را درباره فرمت تداوم مذاکرات، در قالب دستور کار «گفت وگو برای همکاری» به غرب تحمیل کند، در ژنو از پذیرفتن هرگونه بحثی فراتر از این چارچوب امتناع کرد.
ایران در دور اول مذاکرات اسلامبول که صبح جمعه برگزار شد پیشنهادهایی عملیاتی در چند حوزه کاملا مشخص به 1+5 ارائه کرد. ارائه این پیشنهادها شوکی قابل توجه به این گروه وارد آورد چرا که اولا به هیچ وجه انتظار نداشتند ایران با این رویکرد به مذاکرات ورود کند و ثانیا ایران با این پیشنهادها که همگی در قالب «نقاط مشترک همکاری» ارائه شده بود نشان داد که نه تنها به دستورکار توافق شده در ژنو پایبند است بلکه در فاصله مذاکرات ژنو تا اسلامبول روی این دستور کار به طور ویژه تامل کرده و آن را به پیشنهادهای عملیاتی تبدیل نموده است. این در حالی بود که گروه 1+5 در تمام دوران مذاکرات هیچ پیشنهاد عملیاتی که در چارچوب دستور کار «گفت وگو برای همکاری باشد» ارائه نکرد و به تکرار همان بحث های قدیمی پرداخت که بارها از جمله در ژنو تکرار شده و پاسخ گرفته بود. ایران در مقابل از 1+5خواست از تکرار این بحث های کهنه دست بردارند و به دستور کاری که توافق شده و ایران هم پیشنهادهایی روشن و عملی در چارچوب آن ارائه کرده، بپردازند.
1+5 پس از مواجهه با ابتکار ایران آن را رد نکرد و حتی پذیرفت که دستور کار دورهای بعدی مذاکرات یافتن نقاط مشترک باشد اما این اتفاقی بود که نهایتا رخ نداد.
ایران در دور دوم مذاکرات که غروب روز جمعه برگزار شد حتی یک گام فراتر رفت و یک مکانیسم عملیاتی برای اجرایی شدن پیشنهادهایی که در دور اول ارائه کرده بود روی میز گذاشت. اینجا بود که غافلگیری دوم برای 1+5 رخ داد. این گروه از قبل از مذاکرات اعلام کرده بودکه در اسلامبول به دنبال رسیدن به یک مدالیته با ایران خواهد بود که چارچوب یک سلسله گفت وگوهای گسترده و طولانی مدت را معین کند. با وجود این، 1+5 به دلیل عوامل متعدد از جمله اختلافات داخلی حاد که پس از دور اول مذاکرات حتی آشکار هم شده بود، در این مورد هم هیچ پیشنهاد یا پاسخ مشخصی ارائه نکرد. ایران مدالیته خود را در دور دوم در حالی روی میز گذاشت که دست 1+5 از این حیث خالی بود و اشتون و همکارانش جز تکرار درخواست هایی تاریخ مصرف گذشته از ایران مانند اینکه ایران باید در مورد برنامه هسته ای اش اعتماد سازی کندکار دیگری نمی کردند. علت هم شاید این بود که 1+5 به دلیل تکثر دیدگاه های درونی خود نتوانسته بود روی یک مدالیته مشخص برای ارائه به ایران تصمیم گیری کند.
این دو ابتکار ایران، یعنی ارائه پیشنهادهای مشخص همکاری در دور اول و روی میز نهادن یک مکانیسم اجرایی در دور دوم، انسجام درونی گروه 1+5 را کاملا از بین برد اما این پایان ماجرا نبود و ایران یک گام کلیدی دیگر هم برداشت که تاثیری قابل توجه بر فضای مذاکرات داشت.
گام نهایی ایران تبیین منطق گفت وگو در چارچوب دستور کار «گفت وگو برای همکاری حول نقاط مشترک» برای اعضای 1+5 بود که پیدا بود هیچ درک درستی از آن ندارند. همانطور که آقای دکتر جلیلی در کنفرانس مطبوعاتی پایانی خود گفت ایران عقیده داشته است که تنها گفت وگو در چارچوب همکاری می تواند پیشرفت داشته باشد. به عبارت دیگر، اگر غرب خواهان پیشرفت در مذاکرات و رو به جلو بودن آن است باید به آنچه در ژنو تعهد کرده پای بند باشد و موضوعات مورد بحث را در محدوده «نقاط مشترک همکاری» نگه دارد.
علاوه بر این، باز چنان که در سخنان دکتر جلیلی هم بود ایران تاکید کرده است که گفت وگو برای همکاری الزاماتی دارد که مهم ترین آن دو چیز است: 1- احترام به حقوق ایران که غنی سازی اورانیوم تنها یکی از آنهاست و 2- متوقف کردن مسیر فشار و بی احترامی به حقوق ایران که مواردی مانند قطعنامه های شورای امنیت و تحریم ها از جمله آن است. ایران در این مرحله تاکید کرد که مسئول اشتباهات طرف مقابل نیست و اگر 1+5 در گذشته هم اشتباهی کرده که به این مسیر لطمه می زند باید آن را جبران کند. این نکته بسیار مهم است که این موارد به عنوان پیش شرط مطرح نشده است بلکه به عنوان الزامات منطقی گفت گو برای همکاری برای 1+5 تبیین شده است.
متقابلا طرف غربی در مذاکرات تمام تلاش خود را کرد که ادبیات قدیمی اعتماد سازی را زنده کند. منابع غربی نوشته اند 1+5 خواهان آن بوده است که ایران ابتدا یک گام اعتمادساز (مثلا مبادله به شکلی غیر از پیشنهاد وین) بردارد و سپس بحث های دیگر آغاز شود. طبیعی است این ادبیات که متهم بودن ایران را پیش فرض می گیرد، هرگز نمی توانست مورد قبول قرار گیرد. به عنوان نمونه منابع غربی از طرح بحث مبادله سوخت از جانب 1+5 در مذاکرات خبر داده اند. این موضوع از دید ایران تنها در صورتی که به عنوان یک نقطه مشترک همکاری -در کنار بسیاری نقاط دیگر-عرضه می شد قابل بحث بود و تقاضاهای فراتر از این چارچوب به طور طبیعی نمی توانست توجهی در طرف ایرانی برانگیزد. مبادله یا هر موضوع دیگر از دید ایران فقط در صورتی که در قالب یک نقطه مشترک مطرح می شد می توانست در دستور کار مذاکرات باشد اما ظاهرا طرف غربی به این اصل پایبند نبوده است.
و نکته نهایی اینکه ایران در اسلامبول به وضوح از موضع قدرت مذاکره کرد و درحالی که غرب باز هم گرفتار اشتباه های محاسباتی جدی بود و تصور می کرد می تواند از ایران امتیاز بگیرد، یک بار دیگر نشان داد تنها راه رو به جلو «همکاری منطقی» است. ایران مشخص حرف زد، روش هایی عملی برای اجرای پیشنهادهای خود ارائه کرد، از دستور کار توافق شده در ژنو کوتاه نیامد، الزامات مسیر همکاری را برای 1+5 تبیین کرد و از 1+5 خواست به این الزامات پایبند باشند و نهایتا هم گفت مذاکرات می تواند ادامه پیدا کند اما فقط در همین چارچوب.